Υπάρχουν πολλά νέα παιδιά στη ποντιακή μουσική δισκογραφία του σήμερα... Πολλά όμορφα νέα ποντιακά τραγούδια... Χθες όμως άκουσα αυτόν τον νέο τραγουδιστή και κάτι με άγγιξε... Λίγο η ερμηνεία που μου θύμισε τον μεγάλο Χρύσανθο... Λίγο ο στίχος... Όπως και να χει μπράβο σας παιδιά...

Μια σπίθα φωτός που σε κάνει να ελπίζεις. Τελικά τίποτα δεν πάει χαμένο. Μη σταματάς να αγωνίζεσαι Γιάννη φίλε μου. Αν δεν το έκανες εσύ και ίσως κάποιοι άλλοι τελευταίοι ρομαντικοί, ποιος θα το έκανε; Μην κοιτάς πίσω σου, κανείς δεν έρχεται. Μόνο μπροστά…

Ο Γκόσιος, ερμηνευτής ο ίδιος, άρα βιοποριζόμενος και από τη μουσική σκηνή του κοινού των Ποντίων, έπραξε κάτι έντιμο και αυτονόητο, επιστρέφοντας ανταποδοτικά στην αγορά μέρισμα του μεροκάματου που κέρδισε στα ``πατάρια`` και στις αυλές των καλοκαιρινών πανηγυριών. Ο Γκόσιος παρέδωσε θαρρετά στην ιστορία τους κόπους της έρευνας του, δείχνοντας δρόμους δημιουργίας και παραδειγματισμού σε κάθε μουσουργό που αυτάρεσκα αρκείται στον κενόδοξο ρόλο του πρωταγωνιστή σε αφίσες και facebook. O Γκόσιος, ένα σεμνό παιδί της τέταρτης προσφυγικής γενιάς, αποδελτιώνοντας το μουσικό έργο του σπουδαιότερου τραγωδού των Ποντίων, του Γαρσλή Χρύσανθου Θεοδωρίδη, δε γυρεύει την αναγνώριση των πολλών της βοής, παρά την προσοχή των λίγων, των ιδιότροπων της σιωπής. Ας μετρήσουμε λοιπόν τον Γκόσιο στους νέους Illuminati της μουσικής μας κι` αν ακόμη δεν τ`αξίζει... να τον αναγκάσουμε.

Ο Γιάννης και ο Αβραάμ είναι δύο ταλαντούχοι νέοι μουσικοί που υπηρετούν με σεβασμό και γνώση το ποντιακό τραγούδι. Δεν μας χαρίζουν μόνο όμορφες ερμηνείες παλιών τραγουδιών από την γη των προγόνων μας αλλά και νέες δημιουργίες με αισθητική και ιδιαίτερη ποντιακή ταυτότητα. Παράλληλα, με την διδασκαλία στο ωδείο τους, δημιουργούν μια νέα γενιά καλλιεργημένων ακροατών και μουσικών που θα αλλάξουν προς το καλύτερο την ποντιακή μουσική. Είμαι βέβαιος ότι τα επόμενα χρόνια οι μαθητές τους θα μας χαρίσουν νέα μουσικά διαμάντια. Ο Γιάννης και ο Αβραάμ επιτελούν ένα σπουδαίο λειτούργημα και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.