Καλοκαίρι του 2001 στην Αμπέλα Σερρών γνωρίσαμε για πρώτη φορά τον Θεόδωρο Παυλίδη. Κοντά μας να μας τον συστήσει βρισκότανε ο τότε αντιπρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Σερρών Γιώργος Αλεξανδρίδης. Στο άκουσμα της ενασχόλησής μας με την ποντιακή μουσική ενθουσιασμένος από το μικρό της ηλικίας μας, πήρε αμέσως το μικρόφωνο να μας συστήσει στον κόσμο και να μας ανεβάσει στο πάλκο να τραγουδήσουμε. Στη συνέχεια της βραδιάς κι ενώ ξεκίνησε να βρέχει, αυτό που θα μας μείνει αξέχαστο είναι πως ο κόσμος χόρευε ασταμάτητα με τη φωνή του, χωρίς κανείς να αποχωρήσει, ενώ ο ίδιος συνέχιζε να τραγουδά κάτω από μια ομπρέλα για τον κόσμο που βρέθηκε εκεί να τον τιμήσει, γεγονός που φανερώνει την λατρεία του για τον κόσμο που τον ακολουθούσε αλλά και για το ποντιακό τραγούδι.

    Για το καλλιτεχνικό του μέγεθος αλλά και την τεράστια προσφορά του στην μουσική μας παράδοση δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα. Για τον άνθρωπο Θόδωρο Παυλίδη όμως, η στάση αυτή και η αγάπη του απέναντι σε δύο νέα παιδιά θα μείνει χαραγμένη στη ψυχή και στο μυαλό μας , για όσα χρόνια ο Θεός μας χαρίσει τη δύναμη να υπηρετούμε τον ποντιακό μουσικό πολιτισμό.

   Αγαπημένε μας Θόδωρε Παυλίδη το κενό που άφησες πίσω σου δυσαναπλήρωτο, παραμένεις αθάνατος . Σε ευχαριστούμε για εκείνη τη βραδιά, σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας άφησες κληρονομιά..

 

Γιάννης & Αβραάμ Γκόσιος

ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΜΑΣ